Op 12 november bereikte ons het bericht dat Bart Schoppers was overleden.
Het bericht kwam helaas niet onverwacht. Bart was ernstig ziek. Hij had naar eigen zeggen twee keer kanker overleefd en was toch wel enigszins verontwaardigd dat hij begin september voor de derde keer deze diagnose kreeg. Bart bleef zoals altijd optimistisch en ging het behandelingscircuit in. Dit keer werden de berichten die wij van hem en zijn familie kregen steeds somberder met uiteindelijk een app van Bart: “ik zal één dezer dagen overlijden’. Hij bedankte ons voor de vriendschap, gezelligheid en vertrouwen en sloot af met de woorden ’ga zo door’.
Dit was Bart ten voeten uit. Recht voor zijn raap, oog voor een ander, betrokken.
Bart was geen familie van een mens met beperking maar hij had na zijn werkzame leven als leidinggevende in de zorg het mentoraat op zich genomen van een jongeman met een verstandelijke beperking. Vanuit die rol wendde hij zich eens tot KansPlus en hij bleef. Een waardevolle aanvulling op ons team. Wij hadden hem er graag bij. Bart kende de zorgwereld goed vanuit de diverse functies die hij daar had bekleed .
Hij kende de zorgwereld ook goed doordat hij jaren lang als zorgvrager een beroep op deze wereld had moeten doen.
Bart kon scherp zaken analyseren, was kritisch maar recht door zee. Hij ging steevast recht op zijn doel af. Zo heeft hij tal van mensen en instanties die om raad vroegen kunnen ondersteunen.
Met zijn humor bracht hij sfeer in het team. Je kon altijd in zijn handelen zijn ‘socialistische inslag’ herkennen. Zorgen dat de ‘kansarmere mensen wat meer kansen krijgen’.
Bart we gaan je missen.